“Κάποιες φορές με ενοχλεί όταν άνθρωποι που γνωρίζω, λένε πόσο αντιπαθούν τους αστυνομικούς, πως όλοι οι αστυνομικοί είναι μαλάκες και πως μπορούν και “γλυτώνουν” με τόσα πολλά. Τότε θυμίζω στον εαυτό μου ότι το μίσος και η άγνοια τους, είναι το μέτρο της επιτυχίας μας.
Δεν έχουν ιδέα τι τρομερός κόσμος παραμονεύει έξω από την πόρτα του σπιτιού τους, επειδή εμείς κρατάμε το τρομερό μακριά. Κοιμούνται με ασφάλεια στα κρεβάτια τους, επειδή εμείς μένουμε ξάγρυπνοι, σε μέρη που δεν θα ήθελαν ποτέ τους να βρίσκονται.
Τους έχουμε αποκόψει τόσο από την πραγματικότητα που βλέπουμε και από αυτούς με τους οποίους ασχολούμαστε, που ζουν τις ανίδεες, ευτυχισμένες ζωές τους, πιστεύοντας ότι εμείς είμαστε το πρόβλημα. Αν στο τέλος της μέρας εμείς είμαστε το χειρότερο σας σφίξιμο, τότε έχουμε κάνει την δουλειά μας καλά. Έχουμε κρατήσει τους κακούς τύπους που δεν πιστεύετε ότι υπάρχουν, από το να πάρουν όλα όσα έχετε.
Είμαστε έτοιμοι να θυσιάσουμε τα πάντα, ακόμα και την ζωή μας την ίδια, για εσάς, ανεξάρτητα από το πόσο ανίδεοι και αγνώμονες είστε. Για αυτό ευχαριστούμε για τα περιστασιακά σχόλια μη υποστήριξης και τα υπαινικτικά σχόλια σχετικά με ένα επάγγελμα για το οποίο δεν ξέρετε τίποτα. Δείχνει πόσο σχετικά ελεύθερη από έγκλημα είναι η ζωή σας, μια υπηρεσία που τα αδέρφια και οι αδερφές μου συνεχίζουν να προσφέρουν παρά την στάση σας”.
Καληνύχτα …
*(φωτογραφία και κείμενο μεταφρασμένο από Anthony Lukas)